Ostatnia adoba
Nieszczęścia przeczucie zawisło nad globem,
wiatr wyje i puszczyk się śmieje:
Helena straciła ostatnią adobę,
a z nią na wideła nadzieję.
O, losie okrutny, coś skazał biedaczkę
na życie bez żadnej ozdoby!
Tak pragnie jutuba ubarwić je szlaczkiem,
lecz jak, bez ostatniej adoby?
Za pierwszym zakrętem listopad zły czyha,
przygnęby, deprecha do spodu,
a tu żadnej szansy, wysiadka, nul, kicha
i nie masz, ach, nie masz downloadu!