Jak chodzi o żubrzyka,
on bardzo chętnie bryka,
lecz nie o wczesnej porze –
wtedy jakoś nie może.
Senne ucho i paszcza,
ogon się leni w chaszczach,
nie skłoni do zabawy
ni spory cebrzyk kawy,
ni dobry szczeniąt przykład.
Lecz rzecz to całkiem zwykła,
że popołudniem, nocą,
żubrzyk wyczynia to, co
każdy zwierz w jego wieku,
czyli bryka – na przekór.